95% przypadków nietolerancji glutenu spowodowanych jest dziedziczną cechą w dwóch konkretnych genach, biorących udział w regulacji układu odpornościowego. Odpowiedź organizmu na gluten prowadzi zwykle do rozwoju przewlekłego stanu uszkodzenia komórek jelita cienkiego. Nietolerancja objawia się bólami brzucha, biegunkami, brakiem łaknienia, wzdęciami, zaparciami, ogólnie złym samopoczuciem oraz spadkiem masy ciała. Co więcej, objawy te często nie są postrzegane, jako choroba, a codzienny, normalny dyskomfort. A nietolerancja glutenu prowadzi do naruszenia struktury jelit. Osłabione kosmki jelitowe nie są w stanie podołać odpowiedniej podaży witamin i składników odżywczych z pożywiania, co prowadzi do innych chorób, które są konsekwencją niedoboru mikroskładników.

Nieleczona nietolerancja może prowadzić do niedożywienia, ciągłego zmęczenia i okresowych wymiotów. Towarzyszą jej zazwyczaj inne choroby, włącznie z cukrzycą typu 1, niedokrwistością i osteoporozą. Test genetyczny pomaga jednoznacznie określić występowanie lub nieobecność nietolerancji na gluten. Nietolerancja na gluten, bowiem występuje jedynie u osób posiadających szczególny układ genów.

Świadomość nietolerancji glutenu pozwala wdrożyć leczenie, które obejmuję dietę bezglutenową. Przestrzegać jej należy do końca życia. Odpowiednie leczenie zwykle pozwala na regenerację śluzówki jelita i całkowite ustąpienie objawów.